In deze en de volgende paragraaf worden de belangrijkste milieurechtelijke beginselen beschreven: zowel de internationale en Europese (par. 2.3), als de nationale (par. 2.4). In deze paragraaf behandelen we de internationale en de Europese milieurechtelijke beginselen. De Europese milieurechtelijke beginselen zijn op hun beurt vaak ontleend aan beginselen die in het (hogere) internationale recht zijn ontwikkeld. De milieurechtelijke beginselen die wij in het Nederlandse recht terugvinden kennen vrijwel alle hun oorsprong in het internationale of het Europese recht. Om die reden worden in deze paragraaf eerst de internationale (subpar. 2.3.2) en daarna de Europese (subpar. 2.3.3) milieurechtelijke beginselen behandeld.

In paragraaf 2.4 gaan wij vervolgens in op de betekenis van deze beginselen voor het Nederlandse milieurecht. De internationale beginselen zijn terug te vinden in verschillende internationale verdragen maar ook in belangrijke uitspraken van internationale rechters. Bij de beschrijving van deze beginselen gaan we uit van het belangrijke werk van de zogenoemde Brundtland-commissie die in opdracht van de VN deze beginselen heeft gerubriceerd. Omdat het gaat om beginselen die in verdragen zijn opgenomen, richten deze beginselen zich vrijwel alle tot staten. Onderscheid wordt gemaakt tussen beginselen die betrekking hebben op de statengemeenschap als geheel (alle staten) en op grensoverschrijdende milieuproblemen die dus betrekking hebben op twee of meer individuele staten. De Europese milieurechtelijke beginselen zijn in het EG-Verdrag opgenomen.