In deze paragraaf behandelen we de 'circulaires' in het milieurecht. We gebruiken dit begrip als verzamelterm voor een rondschrijven van een bestuursorgaan waarbij dat orgaan duidelijk maakt hoe het met bepaalde vrije bevoegdheden zal omgaan of hoe het verwacht dat andere bestuursorganen met hun bevoegdheden op een bepaald terrein zullen omgaan. Onder deze term vallen dan zowel de beleidsregels als richtlijnen, brochures, nota's, handleidingen en meer van dergelijke documenten waarvan de juridische status niet altijd even duidelijk is. Het gaat daarbij in eerste instantie niet zozeer om een beschrijving van hun inhoud als wel ter aanduiding van hun aard en betekenis voor het milieubeleid. Nadat in subparagraaf 10.3.2 de verschillende soorten circulaires zijn aangeduid behandelen we (in subpar. 10.3.3) een bepaalde soort circulaires waarvoor per 1 januari 1998 een regeling in de Awb is opgenomen: de beleidsregels. Na een algemene oriëntatie op hun juridisch karakter (A) komen de hoofdlijnen van de wettelijke regeling in de Awb aan bod (B).

Na deze juridisch-dogmatisch getinte insteek, staan we in subparagraaf 10.3.4 stil bij de toepassing van circulaires in het milieurecht, waarbij onder A naar hun werkingssfeer verschillende soorten worden onderscheiden (effectgericht-brongericht, intern-extern werkend). Behalve als toetsingskader bij vergunningverlening blijken circulaires ook een rol te spelen bij de vaststelling en herziening van bestemmingsplannen, het verlenen van vrijstelling van die plannen, maar ook bij het intrekken van vergunningen en bij de handhaving van vergunningsvoorschriften en het voeren van een gedoogbeleid (zie onder B). We behandelen vervolgens onder C in het kort de doelstelling en inhoud van de belangrijkste circulaires in het milieurecht.

Aan het einde van deze paragraaf (subpar. 10.3.5) wordt de vraag behandeld naar de toekomst van deze circulaires naast de wettelijke ontwikkeling van instrumenten als milieukwaliteitseisen, instructieregels en beleidsregels.